Op deze plek geen potjes met pillen of bittere drankjes, maar alleen maar literaire medicijntjes. Net als echte medicijnen zijn ze er in alle soorten en maten: van dikke pillen tot ranke bundeltjes, van fictie tot non-fictie.
In mei las ik het driedelige beeldverhaal ‘De dag waarop…’ van Béka. Alle drie de delen vond ik waanzinnig. Misschien vooral omdat het thema zo kloppend was met waar ik me in mijn eigen leven bevond/bevind: wat wil ik nu écht? En vooral: waarom ben ik daar dan niet iedere dag een beetje meer naartoe aan het werken? Aan het einde van het tweede deel lijkt hoofdpersoon Clémentine haar ding te hebben gevonden. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik die bladzijden zag. Het was precíes waar ik van jongs af aan al van droom: een boekwinkel met theesalon. (Oké, van die boekwinkel droom ik al van jongs af aan, die theesalon is daar een paar jaar geleden bij gekomen.) Iemand vraagt haar waar ze zich door laat leiden bij de keuze van haar boeken. Haar antwoord is een samenvatting van deze pagina: “Wel…ik verkoop die boeken die ikzelf heel goed vind of die mij werden aanbevolen door klanten en vrienden…” (…).
Op deze pagina vind je dus boeken die mij hebben geraakt. De een wat dieper dan de ander, veel ervan zelfs in de kern van mijn zijn. Ze gaven me een kriebel in mijn buik, ze verwoordden of verbeeldden mijn dromen, mijn hindernissen, lieten me op andere manieren naar dingen kijken, stookten mijn vuur op. Met andere woorden: op deze pagina vind je mijn koesterboeken. Om je te inspireren en in sommige gevallen om je tot een aankoop te verleiden. Want net als Clémentine in ‘De dag waarop…’ verkoop ik het allerliefst boeken die ikzelf heel goed vind.
Bij echte medicijnen zou het volgende wat gek klinken, maar in het geval van deze literaire variant kan ik het je met een gerust hart meegeven: geniet van de inname!