Ik heb het boek al even uit, maar het lukte me maar niet om het de juiste woorden (lees: de woorden die het verdient) te geven. En dit schrijf ik niet, omdat ik hoop dat Arjen Lubach meeleest om vervolgens direct de allergrootste groupie van de Taalapotheek te worden (alhoewel…). Bovendien ben ik volgens mij een behoorlijke spuit elf met het lezen van dit boek. Maar dat doet niets af aan het feit dat ik het heb verslonden, al vrij snel heimwee kreeg naar het moment waarop ik het voor het eerst opensloeg (iets met een boek en het maar één keer voor de eerste keer kunnen lezen) en het bij de laatste bladzijde direct nog een keer lezen wilde lezen. Het ontroerde me, deed me glim- en hardop lachen, liet me stukjes hardop voorlezen aan wie op het moment van lezen aanwezig was en liet me potloodstreepjes zetten bij te onthouden passsages.

Goed, voordat deze post aan geloofwaardigheid inboet en iedereen die dit leest echt denkt dat het me vooral te doen is om een respons van de schrijver: ga het lezen. Al gedaan? Lees het nog een keer.

Werkt tegen: humorloosheid, gebrek aan inspiratie, verslapte lachspieren, verbittering, gebrek aan doorzettingsvermogen, het voor lief nemen van om het even wat, een vastgeroeste geest, bekrompenheid.

Bevordert: dromen, relativeringsvermogen, levenslust, de durf om kwetsbaar te zijn, daadkracht, ontroering, het verlangen om meer van Arjen Lubach te lezen, de drang om Arjen Lubach te mailen met de vraag of er ooit (maar het liefst wat sneller) een vervolg komt.